«Oπλισε»
ο Αλέξης Παπαχελάς και ανεβάζει τους τόνους της κριτικής. Μετά την
κυριακάτικη παρέμβαση για τους συμβούλους του Μεγάρου Μαξίμου και τους
νταβατζήδες, σήμερα στρέφει το ενδιαφέρον του προς το ΣΥΡΙΖΑ και την άνευ νοήματος διαρκή παρουσία των βουλευτών του στα τηλεοπτικά πάνελ.
Ο διευθυντής της «Καθημερινής» παρατηρεί πως «αν οι πολιτικοί μας κολλούσαν ένσημα για κάθε ώρα που ξοδεύουν στα τηλεπαράθυρα θα έπρεπε να δικαιούνται σύνταξη στα 50, το πολύ» καθώς είναι από τις 6.00 το πρωί ως αργά τα μεσάνυχτα στα παράθυρα. «Ο κόσμος έχει, όμως, βαρεθεί αυτό το θέαμα» και σημειώνει πως ακόμη «και πρόσωπα που πριν από λίγους μήνες φάνταζαν φρέσκα και άφθαρτα μοιάζουν τώρα ξύλινα και αφόρητα προβλέψιμα».
Η ουσία και το «μήνυμα» προς το ΣΥΡΙΖΑ είναι πως «καίγεται» από την παρουσία του στην τηλεόραση .«Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, χάνει από την υπερεκπροσώπησή του στα κάθε λογής πάνελ γιατί τελικά εμφανίζεται σαν «κομμάτι του συστήματος»» γράφει και υποστηρίζει πως «αντιθέτως η Χρυσή Αυγή κερδίζει πόντους ως αμιγώς αντισυστημική δύναμη όταν δεν εμφανίζονται οι εκπρόσωποί της στα «κανάλια». Όπως λέει και ένα παλιό αγγλοσαξονικό ρητό, «η υπερβολική οικειότητα δημιουργεί απέχθεια»...»
Το άρθρο όμως έχει και δεύτερη ανάγνωση καθώς σε αυτό το παιχνίδι της δημόσιοτητας από τη μια υπάρχουν οι πολιτικοί κι από την άλλη και τα κανάλια. Για αυτό και καταλήγει γράφοντας «ας μην απορούμε που το λεγόμενο δυναμικό κοινό ψάχνει αλλού την ενημέρωσή του και αντιμετωπίζει έναν τηλεκαυγά περίπου σαν μια παράσταση επιθεώρησης στο Δελφινάριο...
Πηγή: | iefimerida.gr
Ο διευθυντής της «Καθημερινής» παρατηρεί πως «αν οι πολιτικοί μας κολλούσαν ένσημα για κάθε ώρα που ξοδεύουν στα τηλεπαράθυρα θα έπρεπε να δικαιούνται σύνταξη στα 50, το πολύ» καθώς είναι από τις 6.00 το πρωί ως αργά τα μεσάνυχτα στα παράθυρα. «Ο κόσμος έχει, όμως, βαρεθεί αυτό το θέαμα» και σημειώνει πως ακόμη «και πρόσωπα που πριν από λίγους μήνες φάνταζαν φρέσκα και άφθαρτα μοιάζουν τώρα ξύλινα και αφόρητα προβλέψιμα».
Η ουσία και το «μήνυμα» προς το ΣΥΡΙΖΑ είναι πως «καίγεται» από την παρουσία του στην τηλεόραση .«Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, χάνει από την υπερεκπροσώπησή του στα κάθε λογής πάνελ γιατί τελικά εμφανίζεται σαν «κομμάτι του συστήματος»» γράφει και υποστηρίζει πως «αντιθέτως η Χρυσή Αυγή κερδίζει πόντους ως αμιγώς αντισυστημική δύναμη όταν δεν εμφανίζονται οι εκπρόσωποί της στα «κανάλια». Όπως λέει και ένα παλιό αγγλοσαξονικό ρητό, «η υπερβολική οικειότητα δημιουργεί απέχθεια»...»
Το άρθρο όμως έχει και δεύτερη ανάγνωση καθώς σε αυτό το παιχνίδι της δημόσιοτητας από τη μια υπάρχουν οι πολιτικοί κι από την άλλη και τα κανάλια. Για αυτό και καταλήγει γράφοντας «ας μην απορούμε που το λεγόμενο δυναμικό κοινό ψάχνει αλλού την ενημέρωσή του και αντιμετωπίζει έναν τηλεκαυγά περίπου σαν μια παράσταση επιθεώρησης στο Δελφινάριο...
Πηγή: | iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου